Weet je wat een rol is? Een rol.

Een rol is iets dat je kunt aannemen. Aantrekken. Als een mooie zelfgebreide sok. Lekker warm.

Of als een naaldhak en dan je enkels breken.

Dat is dan nog je zelf aangetrokken rol.

Soms als je over straat loopt of op een bosweggetje, loop je regelrecht een panty in. Een pantyfuik.

Een nylon web van absurditeit en verstikking.

Ik zal je vertellen hoe dat werkt.

Helaas is het me al herhaaldelijk overkomen. Een wonder dat ik nog leef.

Sneaky bastard die kous. Je ziet hem (haar?) niet aan komen.

Zo’n 10 denier dun huidkleurige gevangenis.

Oh ja. Zo werkt het.

Je bent samen met iemand aan het wandelen. Communitacten. En opeens duikt die ander achter een lantaarnpaal of in de bosjes. 

En in je warme sok vind je dat alleen maar interessant. 

Maar in een vlaag van verstandsverbijstering of een tijdelijke paniekpeeuw, zeker niet geheel bewust, spant die ander een panty. Zo met de opening rechtuit en dan één been open. En die ander in een knoop, om een boom.

En ja hoor, nietsvermoedend, met een glimlach om de lippen, loop ik die panty zo in. De opgelegde rol. 

En daar hang ik verstrikt met m’n neus in de teen van de fuik en denk….’Oh nee… daar ben ik weer. Tjongejonge..’ 

En zie dan maar weer eens uit zo’n panty los te komen. Dat is echt heel veel werk en ondertussen zie je eruit als een salami of een vogel in het nauw.

En, ondertussen los geworsteld van de boom, hinkel ik een beetje mee met die ander in m’n ongemakkelijke rol waaruit ik me probeer te bevrijden. 

Maar denk maar niet dat die ander lekker comfortabel doorloopt, ontspannen slentert. Nee hoor. Die ander heeft me niet voor niets een rol aangetrokken. Die loopt inmiddels ook ongemakkelijk. In teenslippers met sokken.

Of zoiets.